ده حوار بين أستاذ بالقصر العينى وأبنه ليله الامتحان شوفو حصل ايه
الابن: بابا..كلمت أونكل كعبوره اللى هايمتحنى
الاب: أيوه
الابن: قوله انى مش مذاكر أى حاجه خالص
الاب: حاضر
الابن: و قوله انى معرفش حاجه فى العملى
الاب: قولتله وقال مش هايدخلك على عيانين خالص
الابن: وقوله انى مش هقدر اصحى بدرى لانى هاسهر ياريت مايندهنيش فى الاول زى ما بيعملو معايا كل مره
الاب: حاضر..هقوله يندهك فى الاخر
الابن: لا مش عاوز اتأخر عشان خارج بعد الامتحان مع صحبتى
الاب: مش كفايه انك هتمتحن فى يوم غير يومك
الابن: وانا ذنبى ايه حد قال انكو تعملوا الامتحان ف وقت رحله شرم
الاب:طب نعملك ايه ؟ عاوز تمتحن امتى ؟
الابن: قوله يستنى منى رنه عالموبايل.. لما أرن يندهلى
الاب: حاضر يا مغلبنى
الابن:أنا ؟ مش كفايه ضيعتونى فى النظرى وماجبتوش كل الاسئله
الاب: جايبلك9 من 10 زمش عاجبك
الابن: جايبهالى قبل الامتحان بأسبوعين بس وكنت ساعتها فى الرحله وكمان الاسئله طويله ملحقتش اكتبها
الاب: ماحنا مصعبينها علشان باقى الطلبه مايحلوش وبعدين مانا جيتلك اللجنه ومديت الوقت لما غمزتلى ولمينا الورق من باقى اللجان
الابن: طب ما برضه فى عيال عفاريت بيكتبوا بسرعه ومذاكرين كل حاجه
الاب: ما حنا عشان كده جايبين أسئله فى حاجات ملغيه وكمان هيروحوا فين فى الشفوى والاكس رأى و الاى سى جى .. دا يومهم بنعمل امتحان صعب جدا عكس يومكو اللى مابنصححش فيه
الابن: أمال كنتوا عاوزين تصححوا كمان دانا معرفش فيهم اى حاجه .. وبعدين مدام الشفوى والعملى حسموا الموضوع تقرفونى بمذاكره كام سؤال نظرى وتعدونى فى البيت أسبوع قبل الامتحان ليه؟
الاب: ضمان .. وكمان لان بعض الدكاتره طيبين بيدوا الطلبه الشطار درجات كويسه فى الشفوى
الابن: بابا .. متقوله يديك الاسئله اللى هيسالهالى علشان اعرفها لحسن كل مره مجاوبش ولا سؤال وشكلى بيبقى وحش
الاب: أنا قولتله ما يسألكش خالص
الابن: ينفع أنى ماروحش الامتحان خالص بدل تعب الاعصاب اللى ببقى فيه
الاب: لا يا روح امك ... لازم تروح
الابن: بابا..كلمت أونكل كعبوره اللى هايمتحنى
الاب: أيوه
الابن: قوله انى مش مذاكر أى حاجه خالص
الاب: حاضر
الابن: و قوله انى معرفش حاجه فى العملى
الاب: قولتله وقال مش هايدخلك على عيانين خالص
الابن: وقوله انى مش هقدر اصحى بدرى لانى هاسهر ياريت مايندهنيش فى الاول زى ما بيعملو معايا كل مره
الاب: حاضر..هقوله يندهك فى الاخر
الابن: لا مش عاوز اتأخر عشان خارج بعد الامتحان مع صحبتى
الاب: مش كفايه انك هتمتحن فى يوم غير يومك
الابن: وانا ذنبى ايه حد قال انكو تعملوا الامتحان ف وقت رحله شرم
الاب:طب نعملك ايه ؟ عاوز تمتحن امتى ؟
الابن: قوله يستنى منى رنه عالموبايل.. لما أرن يندهلى
الاب: حاضر يا مغلبنى
الابن:أنا ؟ مش كفايه ضيعتونى فى النظرى وماجبتوش كل الاسئله
الاب: جايبلك9 من 10 زمش عاجبك
الابن: جايبهالى قبل الامتحان بأسبوعين بس وكنت ساعتها فى الرحله وكمان الاسئله طويله ملحقتش اكتبها
الاب: ماحنا مصعبينها علشان باقى الطلبه مايحلوش وبعدين مانا جيتلك اللجنه ومديت الوقت لما غمزتلى ولمينا الورق من باقى اللجان
الابن: طب ما برضه فى عيال عفاريت بيكتبوا بسرعه ومذاكرين كل حاجه
الاب: ما حنا عشان كده جايبين أسئله فى حاجات ملغيه وكمان هيروحوا فين فى الشفوى والاكس رأى و الاى سى جى .. دا يومهم بنعمل امتحان صعب جدا عكس يومكو اللى مابنصححش فيه
الابن: أمال كنتوا عاوزين تصححوا كمان دانا معرفش فيهم اى حاجه .. وبعدين مدام الشفوى والعملى حسموا الموضوع تقرفونى بمذاكره كام سؤال نظرى وتعدونى فى البيت أسبوع قبل الامتحان ليه؟
الاب: ضمان .. وكمان لان بعض الدكاتره طيبين بيدوا الطلبه الشطار درجات كويسه فى الشفوى
الابن: بابا .. متقوله يديك الاسئله اللى هيسالهالى علشان اعرفها لحسن كل مره مجاوبش ولا سؤال وشكلى بيبقى وحش
الاب: أنا قولتله ما يسألكش خالص
الابن: ينفع أنى ماروحش الامتحان خالص بدل تعب الاعصاب اللى ببقى فيه
الاب: لا يا روح امك ... لازم تروح